Watch Dogs kafada neyi kurumsallaştırıyor?

watchdogGenellikle oyun yazıları yazmam. Ancak evin içinde bu ay çıkan Watch Dogs bir efsaneye dönüşüp oğlumun tüm yaşıtları arasında çılgıncasına oynanmaya başlayınca biraz daha ciddi eğildim üstüne. Oyunun oynanabilirliğini, grafik ve seslerini filan alatacak eleştirecek değilim. Ama oyunda farkettiğim bir minik noktayı sizinle paylaşacağım…

Her oyunun içinde heyecan dalgası vardır. Adam öldürme, yaratık öldürme, gol atma… Bu oyunun olayı bilgisayar korsanlığı. Kahramanın elinde bir alet var, kola makinelerinden otoyol geçişlerine, yeraltı gaz borularından ATM’lere kadar her şeyi hackleyebiliyorsunuz. Çocuklar bayıldı buna…

Benim ilgimi çeken bir başka tarafı var bu işin: Bir kere bir ağa girince bir bölgedeki tüm kameralara girebiliyor, ardından o kameraların gördüğü her şeyi seyredebiliyorsunuz.

Daha da ilginci öyle bir ağa giriyorsunuz ki yolda yürürken insanların kim olduğunu teker teker söylüyor sistem size: Bu adam dört kere evlenip boşanmış, bu adam hırsız, bu bir ev kadını gibi bilgiler veriyor size. Bir şekilde eline bir alet alan hayattaki herkesin gizli bilgilerini size açabiliyor gibi bir izlenim uyandırıyor.

Elbette bu bir izlenim değil. Elbette Türkiye de dahil birçok ülkede bunun gerçekliği vardır. Yolda araba soyan ağzı bantlı adamlar bunu yapabiliyor mudur onu bilemeyiz. Ama bir şekilde kafalarda kişisel bilgilerin çalınabilmesi kurumsallaşıyor diye düşünüyorum.

Bunun bence bir iyi bir kötü tarafı var: Kötü tarafı bu iş çocuklara artık normal gelecek. İyi tarafı ise… Hayatta bu tip kötülüklerin olduğunu bilecekler. Belki ileride ona göre davranmayı, verilerini iyi saklamayı öğrenirler.

Ha diyeceksiniz ki savaşıyorlar da savaşa daha yatkın mı oluyorlar… Veya kendilerini savaştan korumayı mı öğreniyorlar… Siz de haklısınız.

Yine de dikkate değer bir durum.